📖 1. Verhalende fragmenten

📍Fragment uit Hoofdstuk 1 – Het Huis van mijn Jeugd

Het huis dat gebouwd was in het hart van het dorpje Shalman, was een wereld vol geurige bomen en zoete vruchten, zomers die voorbijgingen met spetteren in het zwembad van mijn vaders huis en een kindertijd die verdween in het spel.

Maar op een dag, terwijl ik op de achterbank van mijn vaders witte Volkswagen zat, vervaagde alles langzaam uit het zicht,

Er brak iets in mij, mijn jeugd bleef daar achter, als een herinnering die nooit meer helemaal terugkomt.

📍Hoofdstuk 2 – Langarud

De stad Langarud was een brug tussen twee werelden en de herinnering aan Shalman leefde voort in de bomen van onze nieuwe tuin.

In het bos achter ons huis begonnen mijn dromen langzaam wortel te schieten, tussen walnotenbomen die tot de hemel reikten en schaduwen vol geheimen.

Daar begreep ik dat verandering niets is om bang voor te zijn, maar een uitnodiging om te groeien.

📍Hoofdstuk 3 – Rasht en de Oorlog

De oorlog bracht verwoesting, maar mijn vader bouwde.

Terwijl Iraakse vliegtuigen de lucht doorkliefden en bommen de grond deden beven, stapelde hij steen op steen om een huis te bouwen.

Mijn moeder bleef vaak kalm, hield met haar stille glimlach de angst buiten de deur, vooral toen.

Maar de dood kwam in stilte en binnen tachtig dagen nam hij hen beiden mee.

Vanaf dat moment werd stilte mijn trouwe metgezel.

📍Hoofdstuk 4 – Te Snel Volwassen Geworden

De stem van de leraar klonk ver weg, als golven achter glas.

Ik was nog geen achttien, maar het voelde alsof ik ineens uit de wereld van de jeugd was gevallen, zonder afscheid, zonder pauze, zonder tranen.

Volwassen worden was geen keuze, het was mijn lot.

Niets in mij proefde nog naar leven.

Ik was veel te vroeg en veel te plotseling, volwassen geworden.

📍Hoofdstuk 5 – Liefde en Verlies

Haar naam was Rooz.

In een donkere wereld bracht zij licht en in haar aanwezigheid vond ik iets dat ik nooit eerder had gekend.

Maar liefde kwam in die tijd en wereld zelden zonder strijd en wat dichtbij leek, bleef uiteindelijk ver weg.

📍Hoofdstuk 6 – Op de Rand van het Onzichtbare

Een paspoort een paar schoenen en een hart vol angst en verlangen.

De ochtendlucht voelde vreemd, alsof de stad zelf afscheid nam.

Ik stond op de drempel van een grens, niet alleen geografisch.

Wat ik achterliet, woog zwaarder dan wat ik meedroeg,

Soms begint vrijheid met verlies.

📍Hoofdstuk 7 – Van Ljubljana naar Italië

Een gescheurd paspoort, modderige schoenen en een grens vol prikkeldraad,

Wie had dat kunnen bedenken?

De nacht was stil, maar in zijn borst stormde het.

Hij wist, dit was geen reis meer, dit was overleven.

📍Hoofdstuk 8 – Afscheid

Drie omhelzingen, één treinticket en een stilte die alles zei.

Hij keek nog één keer om, wetend dat hij iets achterliet dat nooit meer hetzelfde zou zijn.

Was dit moed, of gewoon het ontbreken van een andere keuze?

📍Hoofdstuk 9 – Ochtend in Keulen

Dezelfde koffer, een nieuw adres en een man die op hem wachtte.

Voor het eerst in lange tijd voelde de grond onder zijn voeten stevig.

Maar hoe weet je of dit het begin is, of slechts een tussenstation?

📍Hoofdstuk 10 – Een Nieuw Begin in Nederland

Een kamer met vier bedden, stemmen in onbekende talen en de geur van afwasmiddel.

Buiten leek alles op orde,

Maar vanbinnen begon alles pas net.

Hoe bouw je een leven op als je je nergens thuis voelt?

📍Hoofdstuk 11 – Na de Storm

Geen kaart, geen haast,

Alleen een stem die fluisterde,

“Misschien is dit het moment om te beginnen.”

Wanneer begint het leven echt?

Bij aankomst, of als je opnieuw leert ademhalen?

📍Hoofdstuk 12 – Geworteld in een Nieuw Land

Een sleutel in de hand, een huis vol onbekende geluiden en de geur van verse verf op de muren.

Buiten klom klimop langs de muur omhoog,

Binnen begon er iets langzaam tot leven te komen.

Hoe diep moet je wortelen voordat een plek als thuis voelt?

📍Hoofdstuk 13 – Wat Blijft

De reis was voorbij, maar de echo klonk nog na.

In elke taal en cultuur zie je een andere versie van jezelf,

En in elke stilte, een stukje van je waarheid.

📍Hoofdstuk 14 – Het Keerpunt

Soms lijkt het leven stil, maar vanbinnen begint een stille revolutie.

Wanneer komt jouw moment?

En moet je wachten tot het einde om jezelf terug te vinden?

📍Hoofdstuk 15 – Na Alles

Geen applaus meer, geen woorden,

Alleen adem,

En de vraag,

Waarom leef ik nog?

🔗Meer lezen